Όνειρα
Τα όνειρα, εκτός από τα πολύ σπάνια υπερβατικά, κατά την ψυχοθεραπεία, υπάρχουν για να εξυπηρετούν δύο σκοπούς:
Όταν ένας άνθρωπος κοιμάται, οι άμυνες του ‘Εγώ’ βρίσκονται σε καταστολή και για αυτόν τον λόγο μπορεί το άτομο να αφεθεί στον ύπνο.
Όμως, μηνύματα από το ασυνείδητο, τα οποία καταρρακώνουν την ‘υπερεγωτική’ εικόνα του ατόμου για τον εαυτό του, κινητοποιούν έντονες συναισθηματικές φορτίσεις και το ξυπνούν.
Για να μην διαταραχθεί, λοιπόν, ο ύπνος, κάποιες από τις άμυνες του ‘Εγώ’ εξακολουθούν να δραστηριοποιούνται, ακόμη και αν οι περισσότερες είναι σε καταστολή, έτσι ώστε να φιλτράρουν τα μηνύματα του ασυνειδήτου, τα οποία δεν είναι συμβατά με την ‘υπερεγωτική’ εικόνα του ατόμου για τον εαυτό του.
Γι’ αυτό το λόγο, το ασυνείδητο συμβολοποιεί τα μηνύματά του στα όνειρα, έτσι ώστε αυτά τα μηνύματα να μπορέσουν να διαπεράσουν τις άμυνες του ‘Εγώ’ και να φτάσουν στο συνειδητό, έστω κι αν οι εν λόγω άμυνες, λόγω ύπνου, βρίσκονται σε υπολειτουργία.
Το ασυνείδητο στέλνει πάντα το κατάλληλο μήνυμα, το οποίο εάν αποσυμβολισθεί ορθά και γίνει αποδεκτό από το συνειδητό, τότε το άτομο αντέχει να το εμπεριέχει.
Κατά την ψυχοθεραπεία, κάθε στοιχείο του ονείρου (πρόσωπο, συναισθηματική φόρτιση, ακόμη και υλικό αντικείμενο), είναι πλευρά του ανθρώπου, που ονειρεύεται και πρέπει να αποσυμβολισθεί ως τέτοιο, με αποτέλεσμα να αυξηθεί το επίπεδο συνειδητότητάς του.
Επιπλέον, κάθε στοιχείο του ονείρου μπορεί να αναλυθεί από πολλές οπτικές γωνίες και να επιφέρει διαφορετική συνειδητότητα στο άτομο.
Πολλές φορές το περιεχόμενο του ονείρου μπορεί να εκληφθεί, ότι έχει παραληρηματική υφή.
Η διαφορά μεταξύ παραληρήματος και ονείρου είναι η εξής: Το παραλήρημα εκλαμβάνεται από το άτομο, που το βιώνει, ως πραγματικότητα, ενώ το όνειρο γίνεται αντιληπτό ως μη πραγματικό, όταν το άτομο ξυπνήσει (συμβαίνον έξω από αυτό).
Κάθε όνειρο είναι μία συμβολοποιημένη ψυχική κατάσταση, επειδή το κάθε όνειρο είναι μία φωτογραφία κάποιων πλευρών του ψυχισμού του.
- Αποφορτίζουν το ασυνείδητο από απωθημένες συναισθηματικές φορτίσεις, που έχουν χαρακτηριστεί ‘απαγορευμένες’ από το ‘Υπερεγώ’. Δηλαδή, όταν κάποιο άτομο εμποδίζει τον εαυτό του από το να νοιώσει απαγορευμένα (από το ‘Υπερεγώ’) συναισθήματα και να εκδηλώσει ανεπίτρεπτες δράσεις, τότε το ασυνείδητο, για να μην εκραγεί με απρόβλεπτες συνέπειες για το ίδιο το άτομο, αποφορτίζεται μέσω των ονείρων.
- Αποστέλλουν μηνύματα από το ασυνείδητο, τα οποία φτάνουν στο συνειδητό του ατόμου, ώστε να μπορέσει να συνειδητοποιήσει ασυνείδητές του πλευρές.
Όταν ένας άνθρωπος κοιμάται, οι άμυνες του ‘Εγώ’ βρίσκονται σε καταστολή και για αυτόν τον λόγο μπορεί το άτομο να αφεθεί στον ύπνο.
Όμως, μηνύματα από το ασυνείδητο, τα οποία καταρρακώνουν την ‘υπερεγωτική’ εικόνα του ατόμου για τον εαυτό του, κινητοποιούν έντονες συναισθηματικές φορτίσεις και το ξυπνούν.
Για να μην διαταραχθεί, λοιπόν, ο ύπνος, κάποιες από τις άμυνες του ‘Εγώ’ εξακολουθούν να δραστηριοποιούνται, ακόμη και αν οι περισσότερες είναι σε καταστολή, έτσι ώστε να φιλτράρουν τα μηνύματα του ασυνειδήτου, τα οποία δεν είναι συμβατά με την ‘υπερεγωτική’ εικόνα του ατόμου για τον εαυτό του.
Γι’ αυτό το λόγο, το ασυνείδητο συμβολοποιεί τα μηνύματά του στα όνειρα, έτσι ώστε αυτά τα μηνύματα να μπορέσουν να διαπεράσουν τις άμυνες του ‘Εγώ’ και να φτάσουν στο συνειδητό, έστω κι αν οι εν λόγω άμυνες, λόγω ύπνου, βρίσκονται σε υπολειτουργία.
Το ασυνείδητο στέλνει πάντα το κατάλληλο μήνυμα, το οποίο εάν αποσυμβολισθεί ορθά και γίνει αποδεκτό από το συνειδητό, τότε το άτομο αντέχει να το εμπεριέχει.
Κατά την ψυχοθεραπεία, κάθε στοιχείο του ονείρου (πρόσωπο, συναισθηματική φόρτιση, ακόμη και υλικό αντικείμενο), είναι πλευρά του ανθρώπου, που ονειρεύεται και πρέπει να αποσυμβολισθεί ως τέτοιο, με αποτέλεσμα να αυξηθεί το επίπεδο συνειδητότητάς του.
Επιπλέον, κάθε στοιχείο του ονείρου μπορεί να αναλυθεί από πολλές οπτικές γωνίες και να επιφέρει διαφορετική συνειδητότητα στο άτομο.
Πολλές φορές το περιεχόμενο του ονείρου μπορεί να εκληφθεί, ότι έχει παραληρηματική υφή.
Η διαφορά μεταξύ παραληρήματος και ονείρου είναι η εξής: Το παραλήρημα εκλαμβάνεται από το άτομο, που το βιώνει, ως πραγματικότητα, ενώ το όνειρο γίνεται αντιληπτό ως μη πραγματικό, όταν το άτομο ξυπνήσει (συμβαίνον έξω από αυτό).
Κάθε όνειρο είναι μία συμβολοποιημένη ψυχική κατάσταση, επειδή το κάθε όνειρο είναι μία φωτογραφία κάποιων πλευρών του ψυχισμού του.
